Her iki bahar ayı da fotoğrafçılar için oldukça davetkar. Biz ise yine her ilkbahar olduğu gibi Atölye 9 ile Sultan Sazlığı ve hemen yanındaki Çarıklı mezrasına gidiyoruz. Kayseri ve Sultan Sazlığı arasındaki bir saatlik mesafeyi kısaltıp sabah ışığından daha fazla istifade etmek adına konaklamalı olarak gitmeye karar verdik. Bir gün öncesinden çadır ve yiyeceklerimizle kamp yerine geldik. Daha önce Canon ekipmanlarla gittiğim bu yere bu defa Fujifilm XT-1 modeliyle gittim. Makina ile ilgili ilk gerçek deneyimimi yaşamak için bulunmaz bir fırsattı benim için.

Uzun süredir aynasız fotoğraf makinalarını takip ediyorum. Bir kaç aydır ise yanımda sürekli olarak aynasız makina taşıyorum. Geçtiğimiz günlerde atölyemizde yaptığımız Fujifilm Workshop Kayseri etkinliğinde kullanma şansı bulduğum XT-1’in çekim sonuçlarından çok etkinlenmiştim.  Makinalar konusunda ilk izlenimler bazen yanıltıcı olacağından yine de belirli bir mesafem vardı. Çarıklı mezrasındaki çekimlerle neredeyse ihtiyacım doğrultusundaki tüm özelliklerini kişisel olarak test etme şansım oldu.

Öncelikle aynasız makinalara neden yakın olduğumu iki maddeyle özetlemeye çalışayım

• Kolay taşınabilir olmaları

Ancak üst segment aynasız makinaların çok da küçük olmadığını söylemeliyim. Özellikle vizörlü modellerde bu hemen hissediliyor. Yine de objektif, tripod gibi ekipmanları da dahil ederek  bütünü düşündüğümüzde ciddi derecede bir hacim farkı var. Cebimde birkaç objektif taşıyabilmek, DSLR sistemlerle pek de mümkün değil. Sürekli yanımda taşıyabildiğim için fotoğrafla ilgili serüvenimi haftasonuna hapsetmekten kurtulmuş oluyorum.

• Dikkat çekmemeleri 

Fotoğrafçılar için büyük bir sıkıntı olan gizlenme, kendini unutturma sorunu compact görünümlü bu makinalarla mümkün hale geliyor. Fotoğrafçı olarak, girmekte zorlanacağımız birçok yere turist gibi girebiliyoruz. Kimse bizi önemsemiyor ve ciddiye almıyor 🙂 Makinayı bir hava atma aracı olarak görüp mümkün mertebe en büyüğüne sahip olmaya çalışanlar için, tabiki bu ifadem geçersiz kalacaktır.

Bu iki özellik FF kullanıcısı biri olarak aynasız model kullanmama ana etken diyebilirim. Elbette bu iki özellik benim için yeterli olsaydı birkaç yıl öncesinden almam gerekirdi. Ancak o zamanki teknoloji nedeniyle kullanım pratikliği çok iyi değildi ve fotoğraf kaliteleri de birçok kullanıcıyı tatmin etmiyordu. Elbette lens yelpazelerinin yeterli olmayışı da bu süreyi devamlı olarak  ertelememe neden oldu. Hızlı gelişen aynasız teknoloji ile birkaç yıl içinde hem çekim hızı, kullanım  pratikliği ve lens çeşitliliği konusundaki eksiklikliker giderilerek alınabilir bir koşula eriştiler.

Gelelim izlenimlerime..

Öncelikle bu bir inceleme ya da test yazısı değildir.  Bir kullanıcı olarak  olumlu ya da olumsuz  kişisel deneyimlerimi paylaşmak istiyorum.

Yaptığım çekimlerde Fujifilm XT-1 modelinin yanında 18-55 mm ve 23 mm objektfileri kullandım. Çekimlerde kullanım oranım koşullar ve tercih itibariyle genel olarak 23 mm kullanımıyla geçti. Çekimlerimde ise yöre halkından bir aile ve özellikle iki kız çocuğu üzerine odaklandım.

Çekim Kalitesi

Not: Burada yayınlanan fotoğraflar uzun kenar 1200 px olacak şekilde ayarlanmıştır. Fotoğraf kalitesi Photoshop’taki save for web ile %60 kalitye dşürülmüştür.

XT-1 fotoğraf makinasının beni en çok etkileyen yönü fotoğraf kalitesi oldu. İşim itibariyle günde onlarca fotoğrafa gerçek boyutlarında bakıyorum. Belki de bundan dolayı fotoğraf makinalarında öncelikli ilgilendiğim konu fotoğraf kaliteleri oluyor. Detayları ve renkleri başarılı bir şekilde verebilen makina benim iyiler listemde yer alıyor. XT-1’in bu yönüyle akranları arasındaki bariz üstünlüğü hemen gözüme çarptı.  Hem RAW hem de JPEG çekimlerde detayları çok iyi veriyor.

23 mm 1.4 diyafram açıklığı, hızı  ve detay verebilme  kabiliyetiyle çok etkileyici. Bu yüzden 18-55 mm lensi çok az kullandım. Çok kaliteli bir lensin hemen ardından orta kalite bir lens kullanmak insanı o esnada takıntılı yapabiliyor. FF’deki karşılığı 35 mm olan bu lens, özellikle belgesel fotoğraf çekenler için ideal.

Renk konusunda da etkileyici profillere sahip. XT-1’de 5 renkli ve 4 siyah beyaz olmak üzere 9 ayrı renk profili var. Camera PROVIA /Standart benim çekimlerde kullandığım renk moduydu. RAW+ JPEG olarak çekilmiş yukarıdaki fotoğrafı renk profili açısından biraz incelediğimizde kırmızı ve mavi  renklerinin fazla, gölge alanların ise siyaha dönüştüğünü farkettim. JPEG fotoğraflardaki bu aşırı kontrast hoşuma gitse de Phosohop ortamında daha az kontraslı fotoğraflar üzerinde işleme yapmayı tercih ediyorum. Çünkü kontrast fotoğrafların haliyle dynamic range değeri azalıyor. Aynı fotoğrafın RAW halini Adobe Camera Raw Editörü üzerinden “Adobe Standart” profili olarak gördüğümde ise şöyle bir sonuç oluşuyor.

İlk fotoğrafa baktıktan sonra ikincisi  biraz soluk geliyor. Eğer önce ikinci fotoğrafabakmış olsaydım belki de diğeri çok canlı gelecekti.   XT-1 de yer alan 5 renk profilinin çoğunluğu DSLR sistemlerden alışık olduğumuz sdandart renk profilinden biraz daha farklı duruyor. Camere RAW editörü üzerinden bu renk profillerini değiştirmek mümkün olduğu gibi, ince ayarlarda yapılabiliyor. Aşağıda ise Fujifilm’in Soft /ASIA profili üzerinden kimi ince ayarlar yaparak kendi keyfime göre bir sonuç oluşturdum. Renklere müdahale edebilsem de siyaha dönüşmüş gölgeleri bu profil üzerinden ve Raw Editörünün Shadow bölümünden geri kazanamıyorum.

Renk profillerinde dikkat edilmesi gereken nokta; eğer RAW çekiyorsanız kesinlikle renk profillerini karşılaştırın. Gerçi Photoshop’da açtığınız zaman default olarak açılan profil “Adobe standart”. Makinada gördüğünüz canlı renkleri bilgisayarınızda göremiyorsanız sebebi biraz da bununla ilgili olacaktır. Hangi marka ve model olursa olsun genellikle RAW çekenlerin bu konuya pek dikkat etmediklerini gözlemledim. Oysaki Adobe RAW eklentisi üzerinden Camera Calibration menüsünden, çekim öncesi tercih ettiğimiz renk profilini tekrar ayarlamalıyız. Aksi takdirde Vivid-Canlı renk modunda çektiğimiz bir fotoğraf çok soluk görünecektir.

Eğer sadece JPEG çekmek isteyip daha düşük kontrast istiyorsanız; makina menüsünden contrast seçeneğini azaltmalı, “shadow ve highlight tone” seçeneklerinde ince ayar yapılmalıdır.

Çoğu kullanıcı bir fotoğraf makinasını karşılaştırırken rengini seviyorum ya da sevmiyorum derken aslında fabrikasyon ayarlarında default olarak yer alan renk profili üzerinden yorum yapmaktadır. Bir fotoğraf makinasının renklerinin başarılı sayılabilmesi için profil seçeneklerinin fazla olması ve ayarlanabilir olması daha önemlidir. Fujifilm analogdan gelen kendi karakteristik renklerini XT-1 üzerinde seçenek olarak sunarak bu anlamda kendi duruşunu sergiliyor. Sadece renk olarak değil, genel itibariyle başka makinalara benzemeye çalışmayan, kendi fotoğraf kültüründen beslenen bir anlayışa sahip olduğunu  görebiliyoruz.

Fotoğraf kalitesi başlığı altında vurgulanması gereken bir nokta da, fotoğrafların hacimli ve analog tadında derinlikli fotoğraflar verebilmesidir. Eski ustaların deyimiyle tatlı sonuçlar veriyor. Bu yüzden de “dijital görüntü” yerine “fotoğraf” olarak yorumlamama neden oluyor.

Özetle, fotoğrafları Photoshop ortamında yorumlamayı seven biri olarak, müdahalalerime karşı sonuç veren, hemen deforme olmayan, toleransı yüksek fotoğrafları tercih ediyorum. XT-1 RAW dosya boyutları oldukça yüksek ve deyim yerindeyse FF kalitesindeki hassasiyetleri APSC format bir makinada yakalayabiliyorum..